गजल

तिमी रातका तारा खसाएर आऊनू
बेलीचमेली भई बसाएर आऊनू

जूनेलीमा चाँदनीको चमक पोतेर
अंगअंग यौवन टसाएर आऊनू

अर्ध मौन ओठ बोकी अलि मुस्काउँदै
साँझपख मलाई हँसाएर आऊनू

घरकाले साँझमा बाहिर नजा भन्लान्
चाँडै आउँछु भनी फसाएर आऊनू

प्यासी छु म बर्षौदेखि तड्पिएर बाँचे
मेट्नु छ आजै तिर्खा रसाएर आऊनू

-असार २८, २०६६, कोटेश्वर, काठमाण्डु ।